*مقاله تانک 90 ساله شد*

لئوناردو داوینچى نخستین کسى بود که همواره قصد داشت ارابه اى غول پیکر و سنگین براى حضور در میدانهاى جنگ را طراحى کند. در میان نوشته هاى اچ.جى. ولز در سال 1904 میلادى هم مى توان به خوبى نشانى از وسیله اى آهنین یافت که با در هم کوبیدن صحنه هاى نبرد با توان عظیمى به پیش مى رود. اما آنچه که هم اکنون ما به عنوان تانک مى شناسیم 90 سال پیش در سپتامبر 1916 از سوى نیروهاى انگلیسى در جبهه سم (Somme) فرانسه علیه نیروهاى آلمانى به کارگرفته شد در آن روز نیروهاى کشور آلمان با وسیله غول پیکر و آهنینى مواجه شدند که هیچ نشانى از لوله تفنگ بر آن وجود نداشت و با قدرت بسیارى مى توانست خاکریز ها و سنگرهاى آنان را در هم بکوبد و پیش برود. قابلیت شلیک توپ از دو طرف آن نیز نیروهاى ارتش آلمان را به شدت در این منطقه غافلگیر کرده بود. آنچه که اکنون از تانک هاى گذشته برجاى مانده شکل و شمایل غول آسا با چرخ دنده هاى حرکتى جالب آنهاست که در دوران مختلف و با تغییر و تحول هاى بسیار، به پیشرفت قابل توجهى دست یافته اند. نخستین بار یک کارخانه تولید تجهیزات کشاورزى آمریکایى قصد ساخت وسیله سنگینى را داشت که با حرکت زنجیره اى ریل هاى خود بتواند زمین هاى کشاورزى و زراعى را براى کشاورزان هموار کند که به سرعت از سوى نیروهاى ارتش آمریکا این ایده رد شد. تا این که یک مهندس انگلیسى به نام «ارنست سونیتون» با طراحى بدیع خود از یک دستگاه تانک توانست نظر وینستون چرچیل مقام ارشد ارتش وقت انگلستان را به خود جلب کند و از آن در مقابله با نیروهاى آلمانى بهره ببرد. چرچیل با مشاهده ایده این مهندس خوش ذوق انگلیسى به سرعت با تشکیل هیأتى از سربازان و نیروهاى ارتش به طور رسمى اعلام کرد که قصد تولید وسیله نقلیه مهاجمى را دارد که همراه با ویرانى، قابلیت شلیک نیز داشته باشد. از آنجا که ساخت وسیله دفاعى جدید نیازمند اسم رمزى بود که ایده آن را از دشمنان جبهه مقابل پنهان کند، آنها نام «تانک هاى آبرسانى بین النهرین» را براى آن انتخاب کردند که بعد از مدتى نام تانک میان همه استفاده شد